"İyi ki Yapmışım" Diyebilmek Ne Kıymetli Bir Söz

Denemek nedir? Deneme sonucu edindiğimiz deneyim bizim için ne demek? Deneyim kazanılan yolda yürürken kazanıp cebimize koyduğumuz ve kendimizden verdiğimiz şeyler neler?

Bu sorulara cevap verebilmek için öncelikle o yola çıkmak gerekiyor. O yolda yürümek gerekiyor. Oysa ki çoğumuz o yolculuk için ilk adımı atmaya çekiniyoruz. Belki de çekinmenin ötesinde korkuyoruz.

Yeni şeyler denemekten neden korkuyoruz? Denemek mi endişe veren yoksa denediğimizde karşılaşacağımız sonuç mu? Tamamen farklı bir nedeni de olabilir. Belki de en büyük endişe nedeni, belirsizlik. 

Adım atarak yaptığımız seçimden endişe duyuyor olabiliriz ama adım atmamak da bir seçim değil mi? Her iki kararda da aslında bir seçim yapmış ve bir yolculuğa çıkmış olmuyor muyuz? 

O ilk adımı atmazsam nasıl yolculuğa çıkmış oluyorum diye düşünebilirsin. Olduğumuz yerde kalmayı seçerek de bir adım atmış oluyoruz. Yerinde saymak, atıl kalmak da bir yolculuktur. İlerlemek için adım atmak gerekir, evet. Ama yerinde kalmak da bizi bir yere götürür. Sadece istediğimiz yere değil.

Seçimlerimiz yalnızca ileriye değil, geride kalmaya da yöneliktir. Endişelerin olmasına rağmen adım at. Çünkü hiçbir adım atmamak, aslında sessizce geri çekilmek demektir.

İçimizden gelen sesler çok fazla ve birbirinden çok farklı. Tezatlıklar buluşması gibi sanki. Bir yanımız denemelisin derken, diğer yanımız ya olmazsa sesiyle gelir bize. Tam burada aklıma çok güzel bir soru geliyor. Deneyip bir şeyi olduramadığımızda gerçekten başarısız mı oluyoruz? Başarmak işin sonunda kazanılan zafer mi oluyor her zaman.

Ben böyle düşünmeyen taraftayım. Denemek başlı başına cesaret isteyen önemli bir adım. Çok bilindik bir söz vardır; vardığın yer mi önemli olan yoksa o yolu giderken yaptığın yolculukta kendine olan kazanımların mı diye. Benim başarı anlayışım bitiş çizgisinde sahip olduğum durum değil. 

Başarısızlığım da benim bir başarımdır. Çünkü ket vurduklarımın zincirini koparıp o yola çıkmışım demektir. Korktuğum ne varsa, yapmamı engelleyen ne endişelerim varsa, iç ses olarak bana olumsuzluğu fısıldayan ne varsa hepsini bir kenara itip yolumu, önümü açıp ilerlemişim demektir.

Başarım benim, başarısızlığım benim. Korkularım benim, azmim benim. Ama denemediğim şey benim değil. 

Belirsizlik, hayatın en zor durumlarından biridir. Acabalar her zaman peşinde olur. Görmediğin, bilmediğin bir şey için sınırsız senaryo oluşturup her seferinde yeni baştan hiç bıkmadan zihninde döndürürsün sahneleri. Ama denersem, sonu düşündüğüm gibi olsun veya olmasın, o belirsizlik yok olmuş olur. Ben de o maddenin üzerini ya çizerim ya da yanına tik atarak devam ederim. 

Bazen insanlar sonunu bildiğim şey yada boşa kürek çekmek gibi kalıpları kullanıyor. Oysa ben tamamen farklı düşünüyorum. Denemek, çabalamak, yol almak... Bunların hepsi bizi biz yapan şeyler. Deneyimlerimizden ibaretiz aslında. Hangi şehre gittin, hangi insanla tanıştın, hangi işte başarısız oldun, nerede çok güldün, nerede düştün... Hepsi bir araya gelip seni oluşturuyor.

Bazen başladığımız yolculuk süreci istediğimiz gibi gitmeyebiliyor. Böyle bir durumla karşılaştığımızda, aldığımız kararların üzerinden yeniden geçme şansı verilmiş oluyor. Süreç içindeyken kendimizi, planlarımızı, kararlarımızı yeniden şekillendirmek için. Bunu anlayabilmek, farkına varabilmek de büyük bir kazanç. Çünkü oradan sonra yön değiştiriyoruz, farklı bir kapı arıyoruz, başka bir ışık yakalıyoruz kendimize.

Başarı hikayeleri her zaman riskle başlar. Kendimize örnek aldığımız insanlar da bir yerlerde risk aldı. Korktu ama yine de yaptı. Güvendi kendine. Bazen tam değil, yarım yamalak. Ama bir adım attı. O adımın ardından yollar açıldı.

Sen de öyle yapabilirsin. Küçük bir adımla başlayabilirsin. Mükemmel olmasına gerek yok, bırak biraz dağınık olsun, biraz eksik. Ama senin olsun. Senin çaban, senin emeğin. O zaman değerli oluyor zaten.

Yeni şeyler denemek ne kadar riskli görünse de sana ait olmayan seçimlerin, kararların içinde kaybolmaktan çok daha kıymetlidir. Kendi hikayeni yazmak için al eline o kalemi. 

Denemek, yaşadığını hissetmektir. Hayatta olduğunun farkına varmaktır. Bu dünyada bir yerin, bir sözün, bir izinin olduğunu fark etmektir. Sürecin sonundaki halinle değil, sürecin en başındaki o cesaret dolu ilk adımınla hatırlanırsın çoğu zaman.

Her şey bittikten sonra "iyi ki yapmışım” demek ne kıymetlidir. Geçen her gün ile iyi ki yapmışım dediğimiz zamanların çoğalmasını dilerim.

Mutlulukla kalın :) 

Gizem Görhan Yağmur

Ekolojik Evim Yazarı